Do’s & Dont’s

Do’s

Bespreek vóór de bevalling de wensen van de ouders

Willen ze baby meteen zien, meteen op de borst, wie knipt de navelstreng door, etc? Zorg er wel voor dat er genoeg ruimte is om na de bevalling anders te besluiten. Blijf hierover goed in contact met zowel vader als moeder tijdens en na de bevalling. Situaties kunnen tóch nog veranderen, of anders voelen dan verwacht. Eerder gemaakte keuzes kunnen minder passend zijn. Het is dus essentieel om te blijven checken of het voor de ouders zo goed is.

Doe de dingen die je ook met een levende baby doet

Meten/wegen/dragen in je armen/wiegen/tegen praten.

Het erkennen en benoemen van vervulde behoeftes

  • liefde
  • trots
  • warmte
  • mama en papa worden
  • herinneringen maken
  • geboorte
  • zwangerschap

Het erkennen en benoemen van onvervulde behoeftes

  • verdriet
  • angst
  • woede
  • frustratie
  • teleurstelling
  • schuldgevoel

Zorgen dat ouders hun eigen juiste keuze maken

Geef ze alle informatie die nodig is om de juiste keuzes te maken maar dring niets op. Iedere ouder heeft z’n verhaal en z’n geschiedenis en wil op basis daarvan dingen juist niet of juist wel.

Ouders zijn de regie over hun leven volledig kwijt. Geef ze daar waar (medisch) mogelijk de regie terug. Laat ze bijvoorbeeld meedenken over de datum van de bevalling. De een wil wat langer wachten om nog wat dingen te regelen, de ander wil juist zo snel mogelijk bevallen.

Je eigen verhaal delen

Dat kan soms heel helpend zijn als de ouder zich daardoor minder alleen voelt of op basis daarvan de juiste keuzes kan maken.

Voorleven / voordoen:

Als ouders angstig zijn kan het helpen om in plaats van te praten alleen maar voor te doen en voor te leven door de baby vast te houden, tegen hem te praten of liefdevol te verzorgen. Als je ervoor open staat dat ouders het van je overnemen, zul je zien dat dat ook vaak gebeurt. Geef ze de ruimte.

Feliciteren/condoleren

Sommige ouders vinden dit fijn, anders ouders willen wel de bedoelde intentie maar met andere woorden, dus ipv feliciteren, zeg je bv. hoe mooi de baby is en ipv condoleren kun je zeggen hoe erg je het vindt. Doe wat bij je past.

Maak een verschil tussen medische en niet medische informatie

Veel ouders willen over de medische informatie concreet, duidelijk, eerlijk en to the point geïnformeerd worden. Geef duidelijk aan waarom bepaalde zaken gaan zoals ze gaan en wat de medische reden daarvoor is. Dat zorgt vaak voor begrip. Als er keuze mogelijkheid is, laat ouders dan kiezen. Geef ouders daar waar mogelijk de regie over hun leven terug

Wijk af van protocollen die gelden voor levende baby’s

Bijvoorbeeld als een vader zijn overleden baby naar zijn vrouw wil brengen die op de verkoever ligt na een spoedsectio hoeft dat niet perse in een wiegje maar geef vader dan de baby in zijn armen.

Don’ts

Het goed praten/onhandige opmerkingen

  • Je hebt gelukkig nog andere kinderen.
  • Je bent nog jong.
  • Met deze afwijking had hij toch geen fijn leven gehad.
  • Gelukkig heeft ie niet geleefd.
  • Gelukkig heb je je nog niet kunnen hechten.
  • Ik heb zelf helemaal geen kinderen.

Invullen voor de ouders

Neem geen beslissingen voor ouders. Laat ze zelf kiezen. Zet niet zomaar een mutsje op omdat het hoofdje niet mooi is, kleed de baby niet zelf snel aan omdat dat er mooier uitziet. Knip niet snel zelf de navelstreng door omdat dat handiger uitkomt.

Feliciteren/condoleren

Dit punt staat bij de do’s maar ook bij de don’ts. Sommige ouders vinden het namelijk helemaal niet fijn en zelfs pijnlijk om gefeliciteerd te worden. Maar bijna elke ouder vindt het fijn om te horen hoe hoe mooi de baby is. In plaats van condoleren kun je zeggen hoe erg je het vindt. Doe wat bij je past.

Je eigen verhaal delen

Dit kan niet als je het verhaal deelt om zelf iets te verwerken of te bepalen. Het kan of als de ouder het gevoel geven zich door jouw verhaal niet meer gehoord te voelen. Het kan dus alleen als het functioneel is.