Stilgeboorte

Als je hebt gehoord dat je baby in je buik is overleden, stort je hele wereld in. Alles waar je zo naar had uitgekeken wordt zwart. Verwachtingsvol uitkijken naar een nieuw leven slaat om in angst en verdriet. Je hebt vragen als “Wat staat ons nu te wachten?” en “Welke mogelijkheden hebben we?”

De komende uren en dagen krijg je namelijk nooit meer terug. Het is daarom belangrijk dat je doet wat voor jou het beste voelt. Jouw gevoel moet daarbij de leidraad zijn. Als ouder kun je in veel gevallen mee beslissen over wat er gebeurt en wanneer.

Je baby is in de buik overleden

Sommige moeders voelen aan dat er iets mis is. Ze voelen geen of minder leven, maken zich zorgen en vragen de verloskundige om een extra controle. Soms komt het slechte nieuws tijdens een reguliere controle en sta je er helemaal niet bij stil dat er iets niet goed zou kunnen zijn. Wanneer je verloskundige geen hartslag kan vinden, word je altijd doorgestuurd naar een ziekenhuis. Alleen een arts mag namelijk officieel vaststellen dat je baby is overleden. Dat zal gebeuren met behulp van een echo. Er zal worden gekeken of er bijzonderheden te zien zijn en of de oorzaak van het overlijden direct te vinden is. De baby zal opgemeten worden en er zal urine en bloed worden afgenomen van de moeder. Vaak kunnen ze je nu nog niet vertellen wat de oorzaak van het overlijden is. Na de bevalling kun je kiezen voor verder onderzoek van je baby en de placenta.

Meestal mag je hierna weer naar huis. Dit doen ze niet voor niets, het is belangrijk om te wennen aan het idee dat je baby niet meer leeft en dat je op korte termijn zal moeten bevallen. De artsen hebben goede (medische) redenen om niet overhaast in te leiden of een onnodige keizersnede uit te voeren.
Deze tijd zou je ook kunnen gebruiken om alvast praktische zaken te regelen, zoals het maken van een mooi plekje als je je baby mee naar huis wilt nemen, nadenken over begraven of cremeren of het zoeken naar een (gespecialiseerde) uitvaartverzorger. Zie verder de hulpkaart dagen tot de uitvaart.

De bevalling

De artsen zullen met je bespreken wanneer en op welke manier je gaat bevallen. Je zal in de meeste gevallen ingeleid worden. Je krijgt daarvoor geen infuus maar weeën-opwekkers die je als pil of als vaginale zetpil krijgt. Soms vragen ze je of je de vaginale zetpil zelf wilt inbrengen. Of je dat wil of kan verschilt per moeder en per ziekenhuis.

Tijdens de bevalling kun je altijd om pijnbestrijding vragen. Je kunt dat vooraf bij de verpleegkundige aangeven. Dat kan een ruggenprik zijn of morfine-injecties. Houd er wel rekening mee dat je hiervan wat suffig kunt worden en je er dus misschien niet helemaal bij bent als de baby geboren wordt. Een ruggenprik wordt gezet door een anesthesist en die moet eerst nog opgeroepen worden. ’s Avonds en ’s nachts is er niet in elk ziekenhuis een anesthesist aanwezig. In sommige ziekenhuizen komt de anesthesist naar de verloskamers maar soms wordt de ruggenprik ook gezet in een ruimte bij de OK. Het kan dus echt even duren voordat het zetten van de ruggenprik is afgerond. Als de ontsluitingsfase van de bevalling bijna voorbij is, zullen ze geen ruggenprik meer zetten. Geef het dus op tijd aan als je pijnstilling wilt en houdt er rekening mee dat ze het, afhankelijk van de fase van de bevalling, kunnen weigeren.

In de eerste fase van de bevalling zul je nog goed aanspreekbaar zijn en kun je dus ook goed aangeven bij de verpleegkundige wat je wensen zijn. We hebben voor je op een rijtje gezet waar je aan zou kunnen denken:

• Wie is er bij de bevalling aanwezig?
• Speciale wensen t.a.v. houding (bed, baarkruk, skippybal) en weeën (douche, bed, bad, muziek, licht)
• Pijnbestrijding
• Wat verwacht je van de zorgverleners (verloskundige, gynaecoloog, verpleegkundige of kraamverzorger)?
• Foto’s en video
• Je baby na de geboorte wel of niet direct zien
• Je baby na de geboorte direct op je buik/borst
• Je baby aankleden
• Je baby wassen
• Doorknippen navelstreng
• Bezoek na de bevalling
• Placenta bekijken/ bewaren
• Zijn er nog andere dingen die belangrijk zijn voor de zorgverleners om te weten?

Deze punten staan ook op deze hulpkaart.

Hoe ziet mijn overleden baby eruit?

Veel ouders vragen zich af hoe hun baby eruit ziet. Omdat je baby al even is overleden, zijn de meeste ouders angstig voor dit beeld. Ook hebben sommige ouders het idee dat de baby koud is als hij wordt geboren en willen de baby daarom niet op hun buik. Je baby komt uit jouw buik waar het 37 graden en dus is je baby warm als hij wordt geboren. Toch zal je baby er wel iets anders uitzien. Omdat hij is overleden, maakt hij geen huidsmeer meer aan wat hem moet beschermen tegen het vruchtwater. Omdat hij nog vaak een tijdje (een paar dagen) in het warme vruchtwater zit, kan zijn huidje gaan rimpelen (net als bij ons als we afwassen of lang in bad zitten) of zelfs loslaten. Schrik er dus niet van als je ziet dat zijn huid niet helemaal intact is. Dit heet maceratie en hoort erbij. Het heeft dus niets te maken met de reden van overlijden.

Als je baby is geboren, wil je hem natuurlijk graag ontmoeten:

• Hij kan direct na de bevalling op je borst gelegd worden.
• Je kunt hier ook even mee wachten en vragen aan mensen die bij de bevalling zijn om hem eerst te beschrijven.

Het is belangrijk dat je hier goed over nadenkt want dit moment komt nooit meer terug. De meeste moeders vinden het heel prettig om hun warme baby direct dicht tegen zich aan te hebben. Je baby zal namelijk snel daarna afkoelen en zo warm als direct na de geboorte wordt hij niet meer.

Omdat zijn huidje zo kwetsbaar is, is het beter om je baby de eerste tijd niet aan te kleden of in bad te doen. Het water kan hem nog meer beschadigen en kleertjes kunnen aan zijn huidje plakken waardoor je ze later niet meer los krijgt. Wij adviseren dan ook om je baby in eerste instantie in te smeren met babyolie en te wikkelen in de achterkant van een celstofmat. Deze plastic kant zal je baby beschermen. In de dagen tot aan de uitvaart kun je dan kijken hoe het gaat en je baby alsnog aankleden. In bad doen zal door de kwetsbare huid lastig blijven en adviseren we niet.

Je baby mee naar huis

Veel ouders kiezen ervoor om de baby mee naar huis te nemen. Zo heb je alle tijd om je baby goed te bekijken en te “leren kennen” en herinneringen te maken (zie hulpkaart herinneringen maken en dagen tot de uitvaart)

Als je je baby mee naar huis neemt, moet je baby wel koel gehouden worden. Dat kan op verschillende manieren:

1. Watermethode
2. Babykoeling
3. Koelelementen of ijszakken
4. Uitwendige balseming

Lees alles over de opbaarmethodes bij dagen tot de uitvaart.

Onderzoek naar de oorzaak van het overlijden?

Soms is de oorzaak van het overlijden je baby meteen duidelijk omdat er bijvoorbeeld een infectie is geconstateerd of omdat de placenta heeft losgelaten. Dat zijn dingen die aan de buitenkant te zien zijn. Als de oorzaak niet meteen bekend is, kun je je baby verder laten onderzoeken. Lees hier verder over de verschillende manieren van onderzoek.